ยุงเคิร์ส ยู 87 (
เยอรมัน: Junkers Ju 87) หรือชื่อเล่น
ชตูคา (Stuka) ซึ่งย่อมาจาก
ชตวทซ์คัมพฟ์ฟลูคท์ซ็อยค์ (Sturzkampfflugzeug) ที่แปลว่าเครื่องบินดำทิ้งระเบิด เป็นเครื่องบินรบในการโจมตีภาคพื้นดินและเครื่องบินดำทิ้งระเบิดของเยอรมนี ได้รับการออกแบบโดยแฮร์มัน โพลมัน มันได้ออกบินเป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1935 ยู 87 ได้เปิดตัวในการรบเป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1937 ด้วย
กองพันนกแร้งแห่งกองทัพอากาศ
ลุฟท์วัฟเฟอในช่วง
สงครามกลางเมืองสเปนและได้ทำหน้าที่เป็นกองกำลัง
ฝ่ายอักษะใน
สงครามโลกครั้งที่สองเครื่องบินนี้เป็นที่จดจำได้ง่ายโดยปีกนกนางนวลกลับหัวและล้อเลื่อนเครื่องบินติดอยู่ใต้ปีกทั้งสองข้าง บนขอบชั้นนำของขาเกียร์หลักที่สวยงามถูกติดตั้งด้วย Jericho-Trompete ("ทรัมเปตของเจริโค") เสียงไซเรนที่ร้องครวญคราง กลายเป็นสัญลักษณ์โฆษณาชวนเชื่อของอำนาจน่านฟ้าของเยอรมนีและชัยชนะด้วยบลิทซ์ครีก ปี ค.ศ. 1939–1942 การออกแบบของชตูคาได้รวมถึงจุดเด่นใหม่ ๆ หลายอย่าง รวมทั้งระบบเบรกดำดิ่งแบบดึง-ขึ้นอัตโนมัติภายใต้ปีกทั้งสองข้างเพื่อให้แน่ใจว่า เครื่องบินได้ฟื้นตัวจากการโจมตีแบบดิ่งของมัน แม้ว่านักบินจะหมดสติลงจากแรงจีสูงการออกปฏิบัติการของชตูคาด้วยความประสบความสำเร็จอย่างล้มหลามในการสนับสนุนทางอากาศอย่างใกล้ชิด (close air support) และต่อต้านการเดินเรือ (anti-shipping) ที่การแพร่ระบาดของสงครามโลกครั้งที่สอง เป็นหัวหอกในการโจมตีทางอากาศในการบุกครองโปแลนด์ในเดือนกันยายน ค.ศ. 1939 ชตูคาได้มีบทบาทสำคัญในการตีโฉบฉวยพิชิต
นอร์เวย์ เนเธอร์แลนด์ เบลเยียม และ
ฝรั่งเศสในปี ค.ศ.1940 ด้วยความแข็งแกร่ง แม่นยำ และมีประสิทธิภาพมากต่อเป้าหมายทางภาคพื้นดิน สตูคานั้นเหมือนกับเครื่องบินทิ้งระเบิดดำดิ่งอื่น ๆ จำนวนมากในสมัยนั้น มีความอ่อนแอต่อเครื่องบินขับไล่ ระหว่าง
ยุทธการที่บริเตน มันได้ขาดความคล่องแคล่ว ความเร็ว และอาวุธสำหรับการป้องกันตัวซึ่งหมายความว่าจะต้องใช้เครื่องบินขับไล่คอยคุ้มกันอย่างหนักเพื่อให้สามารถปฏิบัติภารกิจได้อย่างมีประสิทธิภาพ ภายหลังยุทธการที่บริเตน ชตูคาได้ถูกใช้งานใน
การทัพบอลข่าน,
เขตสงครามแอฟริกาและเมดิเตอร์เรเนียน และช่วงแรกของ
แนวรบด้านตะวันออกซึ่งได้ถูกใช้สำหรับการสนับสนุนทางภาคพื้นดินทั่วไป เช่นเดียวกับที่พิเศษสำหรับเครื่องบินต่อต้านรถถังที่มีประสิทธิภาพและบทบาทสำหรับการต่อต้านการเดินเรือ เมื่อ
ลุฟท์วัฟเฟอได้สูญเสียอำนาจเหนือน่านฟ้า ชตูคาได้กลายเป็นเป้าหมายที่ง่ายสำหรับเครื่องบินรบฝ่ายข้าศึกในทุกแนวรบ มันได้ถูกผลิตจนกระทั่งปี ค.ศ. 1944 จากการขาดแคลนในการทดแทนที่ดีกว่า เมื่อเครื่องบินรุ่นโจมตีภาคพื้นดิน Focke-Wulf Fw 190 ได้ถูกมาแทนที่ชตูคาเป็นส่วนใหญ่ แต่ชตูคายังคงใช้งานจนกระทั่งสิ้นสุดสงคราม เครื่องบินยู 48 ประมาณ 6,500 ลำในทุกรุ่นได้ถูกสร้างขึ้นระหว่างปี ค.ศ. 1936 และเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1944 พันเอก
ฮันส์-อุลริช รูเดิล เป็นเสืออากาศที่ได้ขับชตูคาที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดและเป็นนักบินชาวเยอรมันที่ได้รับเหรียญเกียรติยศที่ดีที่สุดในสงครามโลกครั้งที่สอง